Nadciśnienie tętnicze to choroba prawie 10 milionów Polaków. Najczęściej ujawnia się po czterdziestym roku życia, a jej przebieg – przynajmniej na początku – nie daje żadnych charakterystycznych objawów. Podwyższone ciśnienie tętnicze stwierdzane jest często przypadkowo, podczas rutynowych pomiarów w gabinecie lekarskim. Nadciśnienie „nie boli” jak zapalenie stawów czy migrena, często nawet nie przeszkadza w codziennym życiu, a jednak przyspiesza rozwój miażdżycy, powoduje szkliwienie naczyń, w następstwie może być przyczyną uszkodzenia niektórych narządów, najczęściej mózgu lub nerek.
Większość z nas nie zdaje sobie sprawy, jak nasze codzienne życie może przyczynić się do powstania zagrożenia dla organizmu. Niezażywanie ruchu i złe odżywianie się sprawia, że w ustroju znajduje się za mało substancji zwalczających nadmiar cholesterolu. Nagromadzenie tkanki tłuszczowej zmusza nasze serce do wytężonej pracy, co w rezultacie prowadzi do nadciśnienia tętniczego.
Innym, częstym powodem występowania choroby są geny. W przypadku, gdy członkowie naszej najbliższej rodziny – rodzice czy dziadkowie, cierpieli na to schorzenie, mamy duże szanse odziedziczenia go. Predyspozycje genetyczne do adaptacji tętnic na częste pobudzenia współczulne odpowiadają za nadciśnienie klasyfikowane, podobnie jak to występujące w następstwie czynników środowiskowych, jako pierwotne.
Medycyna wyodrębnia również zjawisko nadciśnienia wtórnego. Jest ono rezultatem choroby, w wyniku której następuje wzrost wartości ciśnienia np.: przewlekła choroba nerek, zaburzenia hormonalne czy wady serca. W tym przypadku usunięcie przyczyny nadciśnienia powoduje skuteczne ustąpienie zaburzeń procesów kontroli ciśnienia tętniczego.
Jak objawia się choroba nadciśnieniowa?
W organizmie człowieka wartości ciśnienia wzrastają powoli, z roku na rok przekraczając bezpieczny poziom prawidłowy przyjęty jako 140/90 mm Hg. Nasze ciało przyzwyczaja się do stopniowej zmiany i nie sygnalizuje początków choroby. W większości przypadków choroba przebiega bezobjawowo. Wśród głosów pacjentów można jednak znaleźć pewne powtarzalne dolegliwości. Do symptomów nadciśnienia należą:
- uderzenia ciepła,
- niekontrolowane zaczerwienia twarzy i klatki piersiowej,
- zawroty głowy,
- pulsowanie w skroniach,
- szum w uszach,
- bezsenność,
- zasłabnięcia
Sprawdzenia u osób po czterdziestce wymagają także rozdrażnienie i impulsywność, chrapanie, duszności oraz nadmierna potliwość. Ponieważ dla skuteczności terapii znaczenie ma jak najwcześniejsze wykrycie choroby, podanych sygnałów nie należy bagatelizować.
Leczenie nadciśnienia tętniczego
W sytuacji, gdy lekarz potwierdzi nasze przypuszczenia o nadciśnieniu i postawi diagnozę, niezbędne jest podjecie leczenia. Obejmuje ono – w zależności od stopnia zaawansowania choroby – postępowanie niefarmakologiczne i farmakologiczne.
Do działań pozalekowych zalicza się modyfikację stylu życia i aktywizację pacjenta. W pierwszej kolejności lekarz zaleca obniżenie masy ciała. Dotychczasowe badania dowodzą, że u chorych z nadciśnieniem i dziesięcioprocentową nadwagą, redukcja masy ciała już o 5 kg powoduje obniżenie ciśnienia oraz korzystnie wpływa na czynniki ryzyka. Aby schudnąć i poprawić stan zdrowia pacjenta, poleca się zmianę diety, zmniejszenie spożycia soli kuchennej do mniej niż 100 mmol/dzień, rezygnację ze spożycia alkoholu i całkowite zaprzestanie palenia tytoniu. Olbrzymie znaczenie dla kondycji i zdrowotności pacjenta ma też podejmowanie ćwiczeń fizycznych o umiarkowanym natężeniu. Warto więc wybrać się 3 – 4 razy w tygodniu na szybki spacer lub pływalnię.
Na polecenie lekarza do terapii nadciśnienia tętniczego włączana jest farmakoterapia. Rodzaj leczenia zależy od stanu chorego, natomiast niezależnie od podawanych substancji, niezwykłe znaczenie ma stosowanie się do zaleceń lekarza i dokonywanie samodzielnych, codziennych pomiarów ciśnienia.
Alejakobiet.pl