Gdy ktoś z naszych bliskich otrzymuje diagnozę choroby psychicznej i jest to właśnie depresja – obawiamy się, że przypadkiem przyczynimy się do pogorszenia ich stanu. Faktycznie trudno jest czasami postawić się w ich sytuacji – mamy prawo popełniać błędy, ale jednocześnie powinniśmy też robić wszystko, aby temu zapobiec. Obecnie mamy przecież stosunkowo łatwy dostęp do różnego rodzaju materiałów – a w razie potrzeby możemy też porozmawiać z profesjonalistą, który nam coś doradzi. Najgorszym, co możemy zrobić będzie całkowite odcięcie się od osoby chorej – wtedy zostawiamy ją samą ze swoim problemem i pogłębiamy tylko uczucie odizolowania.
W pierwszej kolejności musisz po prostu pokazać osobie z depresją, że bez względu na wszystko – nie zamierzasz odchodzić i jej porzucać. Nie musisz zawsze wszystkiego rozumieć, czy się ze wszystkim zgadzać – ale chcesz dowiedzieć się więcej i chcesz być obok. To już naprawdę bardzo dużo. Czasami nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wielkim wsparciem może być po prostu słuchanie drugiego człowieka – bez osądzania, przykrych komentarzy czy powątpiewania w słuszność diagnozy.
Nie unikaj tematu
Bywa też tak, że czasami wydaje nam się, iż unikanie temu depresji może być najlepszym rozwiązaniem – próbujemy w taki sposób dać drugiej osobie szansę na to, aby nie musiała ona myśleć o swoim problemie. Pamiętajmy jednak, że dla niej nie jest to tylko nieprzyjemna sprawa, o której chce zapomnieć – depresja jest stałym elementem jej życia i tak czy inaczej zawsze będzie już tam obecna. Unikanie tematu może więc zostać źle odebrane – ktoś w takiej sytuacji pomyśli sobie, że nie jesteśmy zainteresowani jego chorobą i w ogóle nie chcemy o tym mówić.
Osoby sobie bliskie rozmawiają na ważne dla siebie tematy, a jeśli dany człowiek cierpi na depresję to jest to ogromna część jego życia. Okazanie zainteresowania nic nas nie kosztuje, a może dać drugie osobie motywacje do tego, aby brać aktywny udział w terapii i szukać pomocy.
Czego nie wolno nam na pewno robić?
Nie próbuj nigdy umniejszać uczuć drugiego człowieka – nie neguj istnienia jego choroby i nie porównuj własnych doświadczeń z doświadczeniami kogoś innego. Wszyscy radzimy sobie w życiu na tyle, na ile potrafimy i osoba z depresją na pewno nie potrzebuje porad, o które nie prosiła – od tego są specjaliści. Czasami lepiej nie mówić nic – niż przypadkowo komuś zaszkodzić, bo chcieliśmy wytłumaczyć mu swoje spojrzenie na problem. Czasami potrzebna będzie farmakoterapia, np. lek Venlectine.
Alejakobiet.pl