Żurawina od niepamiętnych czasów uważana była za ważny składnik diety mający duży wpływ na poprawę zdrowia. W farmacji znalazła zastosowanie żurawina wielkoowocowa. Do tej pory oznaczone aktywne składniki żurawiny to: kwas cytrynowy, kwas chinowy, kwas jabłkowy, kwas benzoesowy, fruktoza, witamina C, A, B l, B2, f1awonoidy, kwercyytyna, kemferol, antocyjany, cyjanidyna, delfinindyna, peonidyna, malwidyna, flawonole, taniny i glikozydy flawonowe.
Infekcje dróg moczowych
Infekcje dróg moczowych wywołują najczęściej bakterie Escherichia coli (E coli) osadzające się w drogach moczowych gdzie powodują stany zapalne. Żurawina zmniejsza przyczepność bakterii E coli do ścianek dróg moczowych, jednocześnie obniżając poziom tych bakterii w moczu. Pomaga też zapobiegać infekcjom pęcherza moczowego w przypadku osób mających problemy z jego opróżnianiem np. choroba prostaty. Żurawina przynosi także korzyści osobom po kuracjach urologicznych, z założonym cewnikiem lub z zaburzeniami neurologicznymi (np. po udarze, wylewie czy urazie kręgosłupa), gdzie ryzyko powstania infekcji jest bardzo duże. W przypadku skłonności do infekcji dróg moczowych zaleca się przyjmowanie żurawiny w celu zapobiegania ewentualnym ich nawrotom. Dodatkowo żurawina zapobiega przykremu zapachowi moczu.
Choroby serca
Żurawina zawiera szeroki wachlarz f1awonoidów. Naukowcy wykazali, iż te związki o właściwościach antyoksydacyjnych mają zdolność do zmniejszenia tempa tworzenia się zakrzepów krwi oraz wywierają korzystny wpływ na rozszerzanie się naczyń krwionośnych. Zapobiegają one też utlenianiu się cholesterolu, co w dużym stopniu zmniejsza ryzyko powstawania zmian miażdżycowych i zatykaniu się naczyń krwionośnych. W badaniach wykazano, że spożywanie szklanki czystego soku ze świeżej żurawiny wielkoowocowej przez 3 miesiące znacząco podnosi poziom dobrego cholesterolu (HOLl. W niektórych badaniach nawet o 10% co oznacza (biorąc pod uwagę statystykę epidemiologiczną) spadek ryzyka chorób serca o 40%.
Profilaktyka chorób wrzodowych
Próby in vitro wykazały, iż aktywne związki zawarte w żurawinie (taniny) powstrzymują niektóre z bakterii będących przyczyną powstawania wrzodów od zagnieżdżania się w ściankach żołądka. Badania prowadzone na trzech różnych łańcuchach Helicobacter pyroli wykazały, że związki zawarte w żurawinie powstrzymują osadzanie się tej bakterii na śluzie żołądka. Wykazano także, że żurawina zawiera związki powstrzymujące rozwój innych szkodliwych bakterii przewodu pokarmowego a jednocześnie promuje rozwój dobrych bakterii, zwiększając populację dobrej flory bakteryjnej.
Choroby dziąseł i przyzębia
Wykazano, iż żurawina może zmniejszać prawie o 600Ja zdolność osadzani, się najczęściej spotykanych szkodliwych bakterii w jamie ustnej. Spożywanie żurawiny i regularne płukanie nią jamy ustnej pomaga zredukować ilość patogennych bakterii w jamie ustnej i zmniejszyć zapadalność na choroby dziąseł i przyzębia.
Inne możliwe zastosowania
Z doświadczeń laboratoryjnych na wyizolowanych komórkach mózgowych zwierząt dotkniętych symulowanym wylewem lub udarem wynika, iż wyciąg z żurawiny obniża śmiertelność tych komórek o 50 % w porównaniu do komórek których nie poddano wcześniej działaniu ekstraktu z żurawiny przed symulowaanym udarem lub wylewem. Może to oznaczać ewentualnie potencjalne działaanie żurawiny zmniejszające negatywne skutki udaru lub wylewu krwi do mózgu
Suplementacja
Najlepiej suplementować żurawinę w postaci kapsułek zawierających sproszkowany ekstrakt z żurawiny. Największe korzyści przynosi zażywanie od 40C mg do 800 mg żurawiny wielkoowocowej dziennie. Wtedy dostarczamy de organizmu tyle substancji aktywnych żurawiny ile znajduje się w 0,25 litra (1 szklanka) do 0,5 litra (2 szklanki) soku ze świeżych żurawin. Dwie kapsułki po 400 mg zastępują ok. 0,4 kg świeżych owoców.
Grażyna Kowalik